Voorlopig staat door de verstrengde coronamaatregelen de vrijwilligerswerking in het Mijnmuseum Beringen op een laag pitje. We delen wel nog graag digitaal hun ervaringen van de afgelopen weken…
Wie ben je? Hoe ben je hier terecht gekomen?
Ik ben Inge en ben bij jullie terecht gekomen via de Facebookpagina van Erfgoedcel Mijn-Erfgoed. Ik ben actief als gids in het Emile Van Dorenmuseum te Genk, zelf woon ik hier ook dus mijn interesse in het ‘Genkse’ erfgoed is niet ver te zoeken. Sinds kort ben ik ook actief als vrijwilliger bij het digitaliseringproject van het plannenarchief van het Mijnmuseum in Beringen!
Heb je affiniteit met de Mijnstreek?
Ik ben opgegroeid in Oud-Waterschei en de terril was eigenlijk onze speeltuin. Door de vele verzakkingen (nvdr: mijnschade) in die tijd waren we goed op de hoogte van wat er om ons heen gebeurde. Het toeval wil dat de plannen die ik nu verwerk, allemaal met de cité van Waterschei te maken hebben, dus tussendoor zoek ik af en toe een locatie op om te kijken of ik deze gebouwen herken.
Welk plan is voor jou een “unieke vondst” en waarom?
Mijn leukste plan tot nu toe is het ontwerp van de voordeuren van de citéwoningen. Zo kleurrijk met de namen van alle soorten verf, de verschillende vormen en soorten ramen. Hoe tof zou het zijn als deze deuren nog steeds in de woningen stonden, de wereld zou veel kleurrijker zijn!
Welke ervaringen/anekdotes zullen je bij blijven aan dit vrijwilligerswerk?
Ik heb enorm veel bewondering voor het vakmanschap van de architecten en hun medewerkers. Alles werd tot in de puntjes uitgetekend en uitgeschreven in ‘schoonschrift’.
Hoe valt vrijwilligen in tijden van corona mee?
Dit vrijwilligerswerk in coronatijd geeft me toch de kans om even helemaal op te gaan in de wereld van toen en te beseffen dat we het nu toch zo slecht niet hebben.