Iedere dinsdag tijdens de maanden oktober en november lichten we een tipje van de sluier over het digitaliseringsproject van het plannenarchief in Mijnmuseum Beringen.
Over Melisa
Ik ben Melisa Ventriglia, 23 jarige studente erfgoedstudies aan Universiteit Antwerpen, afkomstig uit Peer.
Hoe ben je hier terecht gekomen? Heb je affiniteit met de Mijnstreek?
Binnen het kader van mijn tweede masterjaar was ik nog op zoek naar een toffe plek om 20 dagen stage te lopen. Omdat ik reeds een andere stage vast had liggen in ‘t stad [n.v.d.r. Antwerpen], leek het mij leuk om een tweede plek korter bij huis te zoeken en zo het Limburgse erfgoed wat beter te leren kennen.
Mijn keuze voor Erfgoedcel Mijn-Erfgoed was tweeledig. Enerzijds heb ik altijd al een bijzondere interesse gehad in industrieel erfgoed. Anderzijds heb ik een bijzondere affiniteit met het rijke mijnverleden van onze streek, zelf afkomstig zijnde van een geïmmigreerde Italiaanse mijnwerkersfamilie. Een stage bij de erfgoedcel was voor mij dan ook een voor de hand liggende keuze. Dat ze op dat moment net handen te kort kwamen in het Mijnmuseum in Beringen kwam dan ook goed uit.
Welk plan is voor jou een “unieke vondst” en waarom?
Er zitten enorme parels in het plannenarchief van het Mijnmuseum. Gaande van heel gedetailleerde plannen tot plannen van maar liefst 4 meter lang! Een plan dat me is bijgebleven, is een tekening van een onbekende architect. Het gaat om een ontwerp voor een klokkentoren die we eigenlijk niet herkenden. Na “onderzoek” bleek dat slechts een deel van deze klokkentoren werd uitgevoerd, en dit op de mijnsite te Winterslag. Dit is vermoedelijk omdat het op dat moment slechter begon te gaan met de mijn. De gedeeltelijke toren is vandaag nog steeds in het straatbeeld te zien. Daarnaast vond ik dit plan ook enorm mooi getekend.
Welke ervaringen/anekdotes zullen je bij blijven aan dit vrijwilligerswerk?
Tijdens mijn stage leerde ik enorm veel bij over het Limburgse mijnerfgoed uit de talloze gesprekjes met de vele “mijnexperts” die rondlopen in het museum. Daarnaast was ook de rondleiding doorheen de leegstaande mijngebouwen erg indrukwekkend. Hetgeen dat me echter het meeste gaat bijblijven is zonder twijfel de leuke werksfeer en de lekkere koffie!
Hoe valt vrijwilligen in tijden van corona mee?
COVID-19 heeft gelukkig weinig impact gehad op het verloop van mijn stage en deze kon dan ook, natuurlijk de richtlijnen in acht nemend, relatief normaal verlopen.
